Zawsze wydawało mi się, że nie ma nic nudniejszego niż wstęp do książki i myślałem, że napisanie go będzie dla mnie jeszcze nudniejsze. Nic bardziej mylnego w tym przypadku. Krok po kroku śledziłem opracowywanie niniejszego przewodnika i właśnie skończyłem lekturę jego ostatecznej wersji. Jestem naprawdę dumny, ale nie zaskoczony pracą, jaką wykonał Giulio. Tekst czyta się z przyjemnością, czuje się podejście metodologiczne i staranne badania bibliograficzne na temat problemu nadwrażliwości zębiny, który może mieć duży wpływ na leczenie pacjentów w gabinecie, ale i przede wszystkim na jakość ich życia. Poszczególne koncepcje są wyjaśnione w sposób kompletny, a zarazem prosty, aby były łatwo zrozumiałe dla osób o różnym poziomie wiedzy i doświadczenia.
Konstrukcja treści jest wyraźna, autor zwraca uwagę na definicje i mechanizmy przewodzenia bólu. Następnie wyjaśnia przyczyny i definiuje epidemiologię oraz diagnostykę różnicową, a kończy opisem wielu przypadków klinicznych, stanowiących przykład możliwości leczenia w gabinecie oraz przez samego pacjenta w domu. Leczenie nadwrażliwości należy bowiem rozpatrywać nie tyle jako cel sam w sobie, ale można je połączyć z bardziej kompleksowym planem leczenia (na przykład periodontologicznym, protetycznym, zachowawczym).
Jestem pewien, że podobnie jak dla mnie, również i dla Państwa lektura będzie przyjemna i inspirująca, i że będą Państwo często korzystać z tego opracowania, aby znaleźć wskazówki dotyczące leczenia pacjentów. Miałem przyjemność pracować z Giulio jeszcze w czasach, kiedy jako student 3. roku stomatologii został przeze mnie „serdecznie zobowiązany” czy też „gorąco zachęcony”, według uznania czytelnika, do napisania pracy dyplomowej z zakresu stomatologii zachowawczej, jednego z kierunków, który ja prowadziłem. Mogłem bezpośrednio obserwować jego entuzjazm, zaangażowanie, pokorę, profesjonalizm, nieprzeciętne zdolności i – co dla mnie najważniejsze – doświadczyć jego przyjaźni.
Thomas Carruthers powiedział, że „Dobry nauczyciel to taki, który stopniowo staje się zbyteczny”. Stwierdzenie, że takim się staję, jest naprawdę przyjemne.
Korzystając z okazji, chciałbym podziękować firmie Colgate za przyłączenie się do tego nowego projektu edukacyjnego, jakim jest opracowanie praktycznego przewodnika z opisem przypadków.
Piśmiennictwo:
Cummins D. J Clin Dent. 2009; 20 (spec iss): 1-9.
Zapera. YouGov, 2009.
Brannstrom M, Astrom A. Int Dent J. 1972; 22: 219-27.
Canadian Advisory Board on Dentin Hypersensitivity. J Can Dent Assoc. 2003; 69: 221-6.
Susin C, Haas AN, Oppermann RV, Haugejorden O, Albandar JM. J Periodontol. 2004; 75:1377-1386.
Von Troil B, Needlemen I, Sanz M. J Clin Periodontol. 2002; 29 (suplement 3): 173-7.
Addy M. Int J Dent. 2002; 52: 367 - 375.
Van Haywood B. Inter Dent J. 2002; 52: 7-10.
Dowell P, Addy M. J Clin Periodontol. 1983; 4: 341-50.
Kleinberg I. Dent Today 2002; 21: 42-7.
Chesters R. J Clin Periodontol. 1992; 19: 256-261.
Vasconcelos A. Acta Odontologica Scandinavica. 2012; 70: 337-34.
Nathoo S J. Clin Dent 2009, 20 special issue: 123-130.
Ayad F i wsp. J Clin Dent 2009. 20 special issue: 10-16.
